شرکت در انتخابات حاکی از مسئولیت شدید و عشق به سرنوشت بهتر برای فرزندانمان است

گفت‌وگو با کامی تیموریان نامزد انتخابات هیئت امنای مدارس شهر نورث ونکوور

هومن کبیری پرویزی – ونکوور

انتخابات شهری مترو ونکوور امسال شاهد حضور پرتعداد نامزدهایی از جامعهٔ ایرانی بریتیش کلمبیاست. کامی تیموریان یکی از دو نامزد ایرانی-کانادایی نمایندگی هیئت امنای مدارس در مترو ونکوور و تنها نامزد ایرانی-کانادایی هیئت امنای مدارس نورث شور است. گفت‌وگویی با ایشان داشتیم تا دربارهٔ انگیزهٔ شرکتشان در این انتخابات و اهدافشان در صورت انتخاب برایمان بگویند که توجه شما را این گفت‌وگو جلب می‌کنیم.

با سپاس از وقتی که در اختیار ما گذاشتید، لطفاً کمی دربارهٔ خودتان، تحصیلات و سوابق کاری‌ و فعالیت‌های داوطلبانه‌تان برای خوانندگان ما بگویید. چند سال است که به کانادا آمده‌اید و چه شد که مهاجرت کردید؟

با درود و تشکر از شما و همکاران محترمتان برای فرصتی که به من دادید. کامی تیموریان هستم. هجده سال است که در شهر نورث ونکوور زندگی می‌کنم. دو فرزند دارم که در همین شهر به دنیا آمده و بزرگ شده‌اند. هر دو در مدرسهٔ کارسن مشغول به تحصیل‌اند.

فوق لیسانس مدیریت خودم را در شاخهٔ فناوری اطلاعات (IT) و گواهینامهٔ تخصصی مدیریت پروژه را در کشور کانادا گرفته‌ام. همچنین گواهینامهٔ تخصصی مدیریت اطلاعات اوراکل، گواهینامهٔ تخصصی از مایکروسافت و گواهینامهٔ تخصصی مدیریت اطلاعات جغرافیایی را دارم.

تجربهٔ کاری من در پروژه‌های فناوری اطلاعات و همچنین گلخانه‌های پیشرفته برای تولید سبزیجات است.

در مورد فعالیت‌های اجتماعی اگر بخواهم خلاصه بگویم باید به این موارد اشاره کنم: حدود چهار سال است که در بنیاد کانادا و ایران فعالیت می‌کنم و عضو هیئت مدیرهٔ آن هستم. این بنیاد به دانشجویان کمک‌هزینهٔ تحصیلی پرداخت می‌کند. و حدود هفت سال است که در سازمان غیرانتفاعی نورث شور فولک فستیوال فعالیت می‌کنم و از اعضای هیئت مدیره‌اش هستم. این سازمان برگزارکنندهٔ برنامه‌های هنری چندملیتی است.

به کشور کانادا مهاجرت کردم تا فرصت‌های جدیدی را برای خود و خانواده‌ام ایجاد کنم و بیشترین انگیزه در این راستا، زندگی بهتر و موفقیت‌های بیشتر برای فرزندانم بوده است که از سنین کودکی بتوانند از این فرصت‌ها بهره‌مند شوند و از رشد اجتماعی بالاتری برخوردار شوند. از اینکه کشور کانادا این فرصت را در اختیارمان قرار داده است، بسیار خوشحال و سپاسگزارم.

انگیزهٔ شما از شرکت در انتخابات هیئت امنای مدارس شهر نورث ونکوور چیست؟

تصور من بر این است که شرکت در انتخابات حاکی از مسئولیت شدید و عشق به سرنوشت بهتر برای همهٔ فرزندانمان است و از آنجا که با این هدف مهاجرت کرده‌ام، برای خلق امکانات هر چه بیشتر برای ساخت جامعه‌ای بهتر تلاش کرده و می‌کنم. در این هجده سال دائماً مشغول یادگیری در این زمینه و زمینه‌های دیگر بوده‌ام تا با شناخت هر چه بیشتر مشکلات بتوانم برای پیدا کردن راه حل‌های مناسب تلاش کنم و از این طریق بتوانیم فرزندان و در نتیجه جامعهٔ پویاتر و سالم‌تری داشته باشیم. زندگی بهتر را در جامعهٔ سالم می‌توان جستجو کرد و این نیز ممکن نیست مگر اینکه فرزندانمان بتوانند از امکانات مناسب توأم با آرامش برخوردار شوند.

بدون شک من نیز همانند همهٔ والدین خواهان بهترین‌های آموزش روانی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی برای فرزندانمان هستم و برای سلامت همهٔ فرزندان جامعه از هیچ کوششی فروگذار نخواهم کرد.

گفت‌وگو با کامی تیموریان نامزد انتخابات هیئت امنای مدارس شهر نورث ونکوور

اگر در انتخابات برنده شوید، قصد دارید چه کارهایی انجام دهید؟ فکر می‌کنید فعالیت حرفه‌ای و فعالیت‌های داوطلبانه‌ای که داشته‌اید، چه کمکی در انجامِ هر چه بهترِ وظایف نمایندگی در هیئت امنای مدارس شهر خواهد کرد؟

از آنجا که هدف من چیزی جز انجام وظیفه‌ام در خصوص شعارهای انتخاباتی‌ام نیست و اعتقاد دارم که حال خوب جامعه را در آرامش خانواده می‌توان یافت، لذا سعی من حل معضلات همهٔ خانواده‌ها از جمله مهاجران و به‌خصوص مهاجران ایرانی و فرزندانشان خواهد بود. همچنین از آنجا که استحکام خانواده‌ها را در بر طرف کردن مشکلات روانی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی آن‌ها می‌توان یافت، معتقدم در این راستا ایجاد کمیته‌های تخصصی برای مثال کمیته‌های مشاوران برای بچه‌ها، والدین و به‌خصوص مهاجران تازه‌وارد که به قوانین جامعه آگاهی ندارند، می‌تواند راه‌گشا باشد، به‌خصوص مشاوران هم‌زبان که بسیار مؤثرتر خواهند بود و این امر خود علاوه بر اشتغال‌زایی افراد متخصص، می‌تواند اطلاعات لازم را در اختیار والدین و فرزندان آنان قرار دهد.

در این خصوص همواره با گروه‌های مختلف متخصصان، مدیران، مشاوران، معلمان و سایر دست‌اندرکاران در ارتباط بود‌ه‌ام تا با آشنایی بیشتر با مشکلات، پیگیر راه‌حل‌های مناسب باشم. اهم برنامه‌های من در صورت انتخاب به این شرح است: حضور مشاوران فارسی‌زبان در مدرسه‌هایی که تعداد دانش‌آموزان فارسی‌زبان بیشتری دارند، در کنار سایر مشاوران؛ برقراری خطوط تلفنی مشاورهٔ فارسی یا زبان‌های پرمخاطب دیگر برای والدین و فرزندان؛ تأکید بر توجه بیشتر در مدارس در جهت آموزش‌های لازم در خصوص مواد مخدر و عوارض ناشی از استفادهٔ آن؛ اختصاص فضاهای خالی در مدارس جهت ارتباط بیشتر والدین و فرزندان و مشکلات آن‌ها و برقراری آموزش‌های لازم برای والدین و فرزندان در زمینه‌های مختلف و نهایتاً ایجاد آرامش در خانواده.

استفادهٔ تفریحی از ماری‌جوآنا از اکتبر امسال در کانادا قانونی می‌شود. این موضوع چه تأثیری بر دانش‌آموزان دارد و چه برنامه‌ای برای مصون ماندن آن‌ها از خطر اعتیاد دارید؟

ریشه‌های هرگونه اعتیاد را در مشکلات اجتماعی، اقتصادی، خانوادگی، مشکلات روانی، عدم اعتماد به نفس کافی، کمبود محبت و یادگیری ناصحیح و عدم آگاهی لازم می‌توان جستجو کرد، لذا توجه خاص به تعلیم و تربیت صحیح می‌تواند راه‌گشای بسیاری از این مشکلات باشد و به‌نظرم بهترین راهکار در این زمینه، آموزش صحیح در مورد هر گونه مواد مخدر، آشنایی با مضرات، خطرات و عوارض آن است. این امر می‌تواند با آموزش در سطوح مختلف تحصیلی و بالا بردن سطح آگاهی والدین و فرزندان محقق شود که این خود نوعی پیشگیری محسوب می‌شود و بسیار مؤثرتر و کم‌هزینه‌تر از درمان است. البته این آموزش در مدارس به‌صورت واحد درسی ضروری به‌نظر می‌رسد.

همچنین با همیاری متخصصان، جامعه‌شناسان، روان‌شناسان و هنرمندان می‌توان کمک مؤثری در پیشگیری و آگاهی‌رسانی انجام داد. همان‌طور که در شعارهای انتخاباتی اینجانب ملاحظه فرمودید، تأکید من بر نیاز به آموزش و استفاده از متخصصان کارآزموده در مراکز مشاورهٔ روانی نقش مؤثری در کاهش بروز معضل فوق دارد.

نظر شما دربارهٔ «کارزار فارسی در بی‌سی» چیست؟ آیا از این کارزار حمایت می‌کنید و اگر پاسخ شما مثبت است چه برنامه‌ای برای کمک به پیشبرد آن و آوردن زبان فارسی به‌عنوان زبان دوم به مدارس بی‌سی دارید؟

من یک ایرانی‌ام و مهاجرتم مغایرتی با عشق به وطنم و فرهنگ و زبان کشورم نداشته و ندارد. مانند هر ایرانی آرزوی گسترش زبان فارسی را دارم و برای اینکه بتوان زبان فارسی را گسترش داد راهی جز ایجاد انگیزه و بستر مناسب برای انتخاب شدن زبان فارسی برای آموزش در مدارس نخواهیم داشت. با توجه به تجربهٔ برقراری کلاس‌های زبان فارسی و دیگر زبان‌ها در سال‌های گذشته و عدم استقبال کافی، می‌توانیم نتیجه بگیریم که به بسترسازی مناسب نیاز داریم و در این راستا به همت گسترده و برخورداری از آموزه‌های متخصصان فن، روا‌ن‌شناسان، جامعه‌شناسان، معلمان متخصص در این زمینه و هنرمندان برای ایجاد مکانیزمی برای علاقه‌مند کردن افراد به فرهنگ، زبان و ادب فارسی نیاز داریم و مسلماً با کمک گروه‌های فعال و مؤثر در این زمینه، می‌توان راهکارهای مناسب در ایجاد انگیزه را فراهم ساخت.

امیدوارم به پشتوانهٔ این فرهنگ غنیِ زبان و ادب فارسی به کمک یکدیگر بتوانیم کاری کنیم که روزی در پایان این کمپین، عشق به فارسی در بین ساکنان این استان همه‌گیر شود.

گفت‌وگو با کامی تیموریان نامزد انتخابات هیئت امنای مدارس شهر نورث ونکوور

شما و سه نامزد دیگر انتخابات شهری نورث ونکوور همراه با یکدیگر تبلیغات مشترکی را آغاز کرده‌اید. در عین حال شما تنها نامزد هیئت امنای مدارس در بین آنان هستید، چه شد که به چنین تصمیمی رسیدید؟

زمانی که خودم را نامزد انتخابات کرده بودم، آقای توفیق از طریق یکی از دوستان مشترکمان مطلع شدند و با هم صحبت کوتاهی داشتیم. در آن گفت‌وگو متوجه شدیم که دیدگاه‌هایمان بسیار به هم نزدیک است. مخصوصاً در زمینهٔ لزوم مشارکت جامعهٔ ایرانی در انتخابات. بعد از این گفت‌وگو با آقای زاهدی هم آشنا شدم و جلسهٔ مشترکی با هم برگزار کردیم. آن جلسه بسیار پربار بود و در آن متوجه شدیم که همهٔ ما هدفمان ارتقاء مشارکت جامعهٔ ایرانی در سطوح سیاسی کاناداست. از طرف دیگر این شبهه همیشه بوده که ایرانیان نمی‌توانند با هم کار کنند در حالی که ما این را در خودمان می‌دیدیم که به‌خوبی خواهیم توانست با هم در راستای هدف مشترکمان کار کنیم. به‌همین دلیل تصمیم گرفتیم با هم در یک کمپین مشترک انتخاباتی مشارکت کنیم.

میان برنامهٔ شما برای هیئت امنای مدارس با برنامهٔ نامزدهای شورای شهر حاضر در گروه چهارنفره، چه اشتراکاتی وجود دارد؟

از اهداف مشترکمان می‌توان به به‌کارگیرى نیروهاى متخصص و کارآمد در مقاطع و زمینه‌هاى مختلف اشاره کرد که راه‌گشاى بسیارى از معضلات و مشکلات است. همچنین تشکیل مداوم جلساتی براى ارتباط مستقیم با مردم و مواجه شدن با مشکلات اساسى آنان که این خود از مؤثرترین ره‌آوردهاى پویایى جوامع و حل مشکلات آنان است و از انفعال افراد جلوگیرى و آنان را به زندگی مصمم‌تر و دلگرم‌تر مى‌کند.

مشارکت جامعهٔ ایرانی نورث ونکوور و کلاً مترو ونکوور را در حوزهٔ سیاست کانادا از سطح شهری گرفته تا پارلمان فدرال چگونه ارزیابی می‌کنید؟ چه به‌عنوان کاندیدا و چه به‌عنوان رأی‌دهنده.

صدا باید شنیده شود، صدا باید منعکس شود و انعکاس آن محقق نخواهد شد مگر آنکه به مسئولیت خود در زمینهٔ رأى دادن و مشارکت در ساخت زندگى بهتر ایمان داشته باشیم. باید خواهان مشارکت هر چه بیشتر جامعهٔ ایرانى باشیم و بر توجه آنان به مسئولیت خودشان تأکید کنیم. تنها راه دیده شدن و شنیده شدن، با همگامى و همکارى یکدیگر و شرکت در انتخابات میسر خواهد شد و قدرتى را که در حل مسائل نیازمند آن هستیم، به دست خواهیم آورد.

آیا فکر می‌کنید هم‌وطنان ایرانی یا در مقیاس بزرگ‌تر، فارسی‌زبانانِ واجد شرایط رأی دادن، باید به صرفِ ایرانی بودنِ (هم‌زبان بودنِ) یک کاندیدا به ایشان رأی دهند؟

شرکت در انتخابات یک مسئولیت است؛ یعنی توجه به آینده، یعنی عشق و امید به زندگی. تصور من بر این است که بینش و نگرش انسان به مسائل می‌تواند در این خصوص راه‌گشا باشد و از آنجا که رأی‌دهنده و رأی‌گیرنده چه ایرانی یا غیرایرانی در پی جامعهٔ سالم‌تر و بهتر برای خود و فرزندانشان‌اند، لذا سعی در بهترین انتخاب خواهند داشت.

فکر می‌کنید انتخاب شما به‌عنوان عضو هیئت امنای مدارس شهر نورث ونکوور چه تأثیری بر موقعیت جامعهٔ ایرانی در ونکوور خواهد گذاشت؟

بدون شک دل هر ایرانی برای ایرانیان می‌تپد به‌خصوص که تجمع ما، همدلی ما، حل مشکلات ما، ارتقاء فرهنگی هم‌میهنانمان، بالاترین آرزوی هر ایرانی است و درد مشترک با زبان و فرهنگ مشترک بهتر قابل درک و قابل حل است. اطمینان دارم ما می‌توانیم برای همه و به‌خصوص برای ایرانیان مؤثر باشیم و از هر گونه تلاشی در انتقال مشکلات به مسئولان ذی‌ربط و حل آن فروگذار نکرده و نخواهم کرد.

اگر صحبت دیگری با خوانندگان ما دارید یا چیزی ناگفته مانده است، لطفاً بفرمایید.

اشتغال، استحکام خانواده، آرامش خانواده، ارتقاء سطح فرهنگی و آگاهی به قوانین اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و علمی مبحث مفصلی است که توجه به آن‌ها امکان ایجاد جامعهٔ سالم‌تر را مهیا می‌سازد و در غایت، جامعهٔ سالم، فرزندان سالم را می‌طلبد. آرزوی من این است که پرچم‌دار اهداف جامعهٔ سالم باشم و امیدوارم جامعهٔ ایرانی همپای دیگر جوامع موفق و تشکل‌یافته و فرهیختهٔ کانادا بتواند در جایگاهی رفیع‌تر قرار گیرد و از جایگاهی که شایستهٔ آن است برخوردار شود. از دولت کانادا نیز به‌خاطر امکانات گسترده‌ای که در اختیارمان نهاده سپاسگزارم و آرزو می‌کنم ما نیز بتوانیم آنچه را که به‌عنوان یک حق یا به‌عنوان یک فرصت در اختیارمان قرار گرفته به سکوهای مرتفع افتخار، صلح، عشق، دوستی و پیشرفت تبدیل کنیم.

ارسال دیدگاه